THE TREE THAT HE PLANTED

 

The tree that he planted

Grew up into a mushroom cloud

With death in the branches

Hanging upside down.

The man who carried it

On his shoulders

Made wars

And always lost them

Because all wars are ultimately lost

Though some may bask in the glory

Of victories and conquests

Deluded by the immediate,

Country, king or Power.

Orphans are made in its wake

Rapes and abuses daily bread

And the mayhem may call forth

Memories of pointless courage

And undue sacrifice

That scar it to its innards.

The man who planted war

Did not see the water or love

That seeped through borders

And washed away the blood

Or the debris that grew tall

Over branches of pointless murders.

Maybe we should only plant daisies or asphodels

And desire or kisses that grow on every lip

And build castles

Where the falcons mate in mid air.

 

 

 

 

കടലാസുകടല്‍

 

കടലില്ല, മുന്നിലൊരുകടലാസു മാത്രം

അതിന്‍റെ ചതുരക്കളങ്ങളിലേക്കിറങ്ങുന്ന

മഷിയുടെ നീലിമ മാത്രം.

അതില്‍ നിന്നു കണ്ടെത്തണം 

ഒഴുക്കും തിരയും നുരകളും

മീനുകളൊളിച്ചു കളിക്കുന്ന ഉടലും

അടിത്തട്ടിലലയുന്ന മലകളും തിമിംഗലങ്ങളും

ഓളങ്ങള്‍ക്കു മീതെ പായനിവര്‍ത്തിയ

വഞ്ചികളും കട്ടമരങ്ങളും

പായലുകളേ, നീരൊഴുക്കുകളേ,

അകലേക്കു പാറുന്ന കിളികളേ, സലാം!

വരിവരിയായി വന്നു പോകുന്ന

തിരമാലകളേ, സലാം!