അവിശ്വാസത്തി(ലു)നുള്ള മരുന്നുകള്‍
മൂക്കില്‍ പനിക്കുള്ള മരുന്നുതേടുന്നവന്
അര്‍ബുദം സമ്മാനിക്കുന്ന
നെഞ്ചുവേദനക്കാരനെ നോവിച്ചു കളിക്കുന്ന
ലൂ- സിഫറദ്ദ്യേം തന്‍റെ വാട്ടര്‍ ലൂവിലിരുന്ന്
അലിയിച്ചെടുത്ത മനുഷ്യമാംസം കൊണ്ട്
രോഗിയെ ഒന്നുഴിഞ്ഞപ്പോള്‍
അവന് ചന്തി കൊണ്ടുന്തേറ്റവന്‍റെ
ഭാവരാമിരഘു രാ(മ)ഗം തെളിഞ്ഞു കിട്ടി.
പടച്ചോനേ! ഇക്കൂട്ട് പിരാന്ത് ഇദ്ദുനിയാവില്‍
ഇനിയെങ്ങിനെ വില്‍ക്കുവാന്‍?
ജീന്‍ മോഡിഫൈഡായി വെളുത്തുപോയ വംശം
തേങ്ങി!
പെന്തക്കോസ്തുകാരന്‍റെ വിശ്വാസത്തെ
അപലപിച്ച്
മരുന്നില്‍ മുറുകെപ്പിടിച്ച ദാസനും വിജയനും
ഭോജരാജനെ, ഭാജതന്‍ ബൗദ്ധരെ
ദഹിസര്‍ തന്‍ കാര്‍ല തന്‍ ബുദ്ധരെ ദഹിപ്പിച്ച,
കരളലിയിച്ചു മൂടിയിട്ടാസ്വരലോകത്തെ
ക്രോസ് ഓഫ് ചെയ്യാനും
കാറ്റ്റിനിലേ വരും ഗീതമടയ്ക്കാനും
പറ്റിയ ചെറുമരുന്നുകള്‍ കൊണ്ട്
ഉണ്ടാക്കിയെടുത്ത നരകലോകം
നാകലോകത്തെ നേരിടും കാലത്ത്
ദാസ്യം സമസ്ത ജനഹാസ്യമെന്നോര്‍ക്കാതെ
ദൈവത്തിനും ദാസന്മാരെ വേണമെന്നോര്‍ത്ത്
തിരുത്തിയെടുത്ത ജീന്‍കോടിന്‍റെ പകിട കൊണ്ടു കളിക്കുന്നോന്‍
ദൈവത്തെ വെട്ടിമാറ്റാന്‍ നടത്തും ശ്രമങ്ങളെ
അറിവാളനാവുമാ ജീന്‍ വാല്‍ജീനിന്‍റെ
തോപ്പിലെ വാഴക്കുല കൂടിയും
വെട്ടിമാറ്റാനൊരുങ്ങും ചോരപൂണ്ട പൊന്നരിവാളിനെ
വിശപ്പും ബിഷപ്പും കളിക്കും കളത്തിലെ
കോട്ടകെട്ടി മറച്ച സത്യങ്ങളെ
വെട്ടിയിട്ട കളത്തിലോരട്ട പോലെ
നൂറുകാലിലിഴയുമോരതിശയത്തെ
മെത്തമേല്‍ ചുരുട്ടിവെക്കാന്‍ വെമ്പും കൈകളാല്‍
പ്രവാഹങ്ങളെല്ലാമടച്ചു സ്ഥിതിചെയ്തു
ശൈത്യത്തെ ആയുധമാക്കും യുദ്ധമുറകളാല്‍
തോല്പിക്കാനാരോ കച്ചകെട്ടാനൊരുങ്ങവേ
കെട്ടുകാരന്‍റെ കേട്ടുകളൊന്നായി
കേള്‍വിതൊട്ടു പൊളിഞ്ഞു വീണീടവേ
കെട്ടുവള്ളത്തിലെത്തുമാ കുട്ടനെ
മഹാബലിക്കരയിലൊക്കേയുമോര്‍മ്മയില്‍
കാത്തുപോരും ജനങ്ങളെക്കൂടിയും
അമ്മമാര്‍ക്കായി പണിതോരുവേലിയില്‍
വായടയ്ക്കുന്ന വാമനകൗശലം
വേലിചാടി നടക്കുന്ന പെണ്ണിന്‍റെ
പള്ള(ി)മേല്‍ വെച്ച കൂടങ്ങളൊക്കെയും
കൂട്ടുവിട്ടു ചിതറിത്തെറിക്കവേ
ജയ വിളിക്കുവാനാരിനി രാമന്നു, രക്തമിറ്റും വഴികള്‍ക്കുമിങ്ങിനി?
നാടുവാഴിതന്‍ മര്‍ക്കടമുഷ്ടിയെ
ലോകഗതിക്കു നിയാമകമായ് വാഴ്ത്തും
തത്വസംഹിത കുരിശേറ്റിയ യേശുവെ,
യാദംതൊട്ടുള്ളനാര്യരെ, ജൂതരെ, നബിയെ,
സ്വാതന്ത്ര്യമാശ്രയമായ് കണ്ട ദൈവജനങ്ങളെ
പ്രബുദ്ധതയേറിയ പെണ്ണിന്‍ വഴികളെ
അന്യരോടു പ്രണയസൗഹാര്‍ദ്ദങ്ങള്‍
സാധ്യമാക്കുന്ന കാമത്തെ ഗ്രാമത്തെ ചുട്ടെരിച്ചിട്ട പുരന്ധരന്‍
മുരാരി താനേതു മാരാരിയും.
കിഷ്കിന്ധയില്‍ പുരമെരിച്ചയുദ്ധങ്ങളില്‍
യവനമോഹനഹോമങ്ങളില്‍ വന്നുചേര്‍ന്ന
ബലിക്കല്‍പ്പുരകളില്‍ പൊന്നില്‍തീര്‍ത്ത സീതാവിഗ്രഹങ്ങളില്‍
ആത്മനില്‍ വിശ്വമുണ്ടെന്നതറിയാതെയാക്കുമവിശ്വാസം
കുളമാക്കിയപടവുകളിറങ്ങിപ്പോം വെളിച്ചത്തിന്‍
പദതാളമൊക്കെയും എട്ടുകെട്ടിട്ടു പൂട്ടും ഹവേലികള്‍ വേലികള്‍
സൂര്യനെല്ലി മനകളില്‍
അറ്റമില്ലാത്തോരനന്തതയ്ക്കെന്തു തുമ്പെന്നുചോദിച്ചു
മുഴങ്ങും നേതികള്‍കൊണ്ടു തീര്‍ത്ത നിരോധവും
കാറ്റിലെന്നും പറന്നു നില്‍ക്കുന്നോരു
തുമ്പിയെക്കൂടി വ്യാളിയായ് കാണുന്ന വ്യാധിയും
വിരോധവും ക്രോധവും
വാവിനും നോവിനും ഹേതുവാകും മരുന്നിന്നുമപ്പുറം
മരുതനെ വീണ്ടും ചെന്നെടുക്കുന്ന നീതിയെ
ആശതന്‍ ചിന്തകള്‍, നിരാമയമാശകള്‍
ജിതന്മാരജിതകള്‍
ഊരാളിയിന്‍ ചെണ്ടയില്‍ നിന്നുയരുമനുരാഗമല്ലയോ
മുഖ്യമാം രാഗ, മതു പോക്കുവാനായും
കെട്ടിയിട്ടു കണക്കാക്കിവെച്ചുള്ള
പണ്ഡിതഗര്‍വ്വസംഗീതമെങ്ങിനെ
ഗാന്ധര്‍വ്വമാകുവാന്‍?
ഗോക്കളോടൊപ്പമാടുമാ ഗൗതമ യക്ഷഗാഥയെ
കൂട്ടിലിട്ടടച്ചു കിളികളെ കൃഷ്ണഗാഥകള്‍ ചൊല്ലിക്കുമാര്യരെ
യാരിനി പുല്‍കുവാന്‍?
നേരുനേരം വിളയവേ നെല്‍വയല്‍
തോറുമെത്തുന്ന കൊറ്റിയെക്കൂടിയും
തിന്നൊടുക്കുന്ന കശ്മലരല്ലാതെ?
രോഗപീഡകള്‍ മാറ്റാന്‍ വിഴുങ്ങുന്ന
കൊച്ചുവിഗ്രഹം തന്നേ ഗുളികനും
മാറ്റമൊക്കെയും കാക്കുമപരനെ
യുള്ളിലേറ്റാന്‍ മടിയുള്ളൊരാര്യന്‍റെ
സൂത്രവാക്യമെടുക്കരുതാരുമേ!
posted by BENOY P.J @ February 05, 2019
0 Comments
0 Comments:
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home