MID-DAY

BENOY.P.J

The tree of day

Bears a fruit of such brilliance

That even my shadow

Takes cover under my shoes.

HEIRARCHIKICKUS

BENOY.P.J

Heirarchikickus,

heirarchikickus

So many so called

Heirarchikickus

Packed on a bus

To a town of the sickness

“Prestine nation going to the dogs

(As if ration was not enough for them.)”

The cry and the whelp

As they resound the cannon,

So many so called

Heirarchikickus.

[“Aren’t you one of them,

That is, a fully formed one?”

Everybody else, everybody else!!

Said the crony

Everybody being a being without body.]

So many so called

Heirarchikickus

With a twine for the answer

And a fine for the jester

Kicks for the worker

And kickoffs for the sucker,

So many so called

Heirarchikickus.

[As he crouches to pass urine

Bells chime, conch’s sound

Faces are ready with the meek

Look of the conquered,

And sandal marks

Spat on the foreheads,

As he passes,

By the flood of sand.]

So many so called

Heirarchikickus

Fit for their seats

Holding forth in the spirit of kings

Who ever since their countries were gone

Have opted to do with culture.

[What shall we do… and what not to do,

As if to shit by the book was

The prettiest thing to do.]

പാറമേല്‍ പണിത വീട്

ബിനോയ്.പി .ജെ

പാറമേല്‍ വീണ വിത്തല്ലോ

കിളിര്‍ത്തു നില്‍ക്കുന്നു

പുല്ലിന്‍ നാമ്പുകള്‍ നീട്ടി

പരിമിതമായ മണ്ണിനെ കൂട്ടിപ്പിടിച്ച്

ഒരു നീരുറവയെ ഓര്‍ത്തെടുക്കുന്നു.

ചുറ്റുപാടും ആര്‍ത്തു വളരുന്ന പടര്‍പ്പുകളില്‍ നിന്ന് തെറിച്ച

എന്തോ ഒന്ന് അതിലുമുണ്ട്

ഒരു കാറ്റ് അതിനെ വേരോടെ

പിഴുതു എറിഞ്ഞേക്കാംഎങ്കിലും .

പാറയുടെ വിള്ളലുകളിലെവിടെയോ

നനവുള്ള ഒരിടത്തേക്ക് അതൊരു വേരയച്ചിരുന്നു

അതവിടെ എത്തിയോ ?

ഒന്നും പറഞ്ഞുകൂടാ.

പാറമേല്‍ അവന്‍ പണിത വീട്

എന്നതിനെ തിരുത്താമോ ?

അതല്ലാതെ അവനൊരു വീടില്ലല്ലോ.

ചായയുടെ നീളം അളക്കേണ്ടതെങ്ങനെ ?

ബിനോയ് .പി.ജെ.

എത്ര നീളമുണ്ട്

ഒരു ചായക്ക്‌ ?

നീട്ടിയൊഴിക്കുന്ന ആളിന്റെ

ഇരു കൈകള്‍ക്കിടയിലെ സഞ്ചാരത്തിന്റെ

ദൂരങ്ങളോ?.

കുമാരനല്ലൂര്‍ വിട്ട്

ഏറ്റുമാനൂര്‍ എത്തും വരെയുള്ള

തീവണ്ടിയുടെ പാച്ചിലോ ?

എത്ര നീളമുണ്ട്

ഒരു ചായക്ക്‌ ?

ദൂരം ചൂടുകൊണ്ട് അളക്കുന്ന

ഒരു കളിയിലെ കുട്ടികള്‍ക്കൊപ്പം

ഓടുമ്പോള്‍

ചായ തണുത്ത് തണുത്ത്

തീരുന്നു.

അച്ചുതണ്ട്

ബിനോയ് .പി. ജെ

ഞാന്‍ ഭൂമിയുടെ അച്ചുതണ്ട്

(സ്വര്ഗ്ഗത്തിന്റെതും മറ്റൊന്നല്ല )

ലോകം ഇങ്ങനെ എനിക്ക് ചുറ്റും

നിശ്ചിത അകലത്തില്‍ കറങ്ങുന്നത് കൊണ്ട്

ഞാന്‍ പൊതുവേ സന്തുഷ്ടനാണ്.

നരകത്തിന്റെ നെടുനായകത്വവും

എന്നില്‍ തന്നെ നിക്ഷിപ്തമാന്നെങ്കിലും

ഞാനത് സാത്താന് വാടകയ്ക്ക് കൊടുത്തിരിക്കുന്നു

(അവനും ഒരു തൊഴില്‍രഹിതനല്ലേ ?)

ഞങ്ങള്‍ ഉള്‍പ്പെടുന്ന കള്ളനും പോലീസും കളി

ഇല്ലായിരുന്നു എങ്കില്‍ ജീവിതം

എത്ര വിരസമായിരുന്നേനെ !

ഈയിടെയായി എന്നെ ചുറ്റി കറങ്ങിനടക്കുന്നതില്‍

ഭൂമി അത്ര സന്തുഷ്ടയല്ല.

സ്വയം ഒരു അച്ചുതണ്ടാവാന്‍ വേണ്ട തണ്ട്

തനിക്കുമുന്ടെന്നാണ് അവള്‍ പറയുന്നത്.

യുക്തിയുടെ അഭാവം തുറന്നുവിടുന്ന ഭൂതങ്ങള്‍

അവളെയും ബാധിച്ചതാവാം.

ഇതൊക്കെയാന്നെങ്കിലും

ഒരു അച്ചുതണ്ടായിരിക്കുക

അനയാസകരമല്ലെന്നു

ഞാന്‍ നിങ്ങളെ

ഓര്‍മ്മിപ്പിക്കേണ്ടതില്ലല്ലോ !

പൊതു ഇടം

ബിനോയ് .പി. ജെ.

എനിക്കറിഞ്ഞുകൂടാ,

കഴിഞ്ഞ രണ്ടു നൂറ്റാണ്ടുകള്‍

ഉണ്ടായിരുന്നിട്ടേ ഇല്ല എന്നോണം

വേണമോ നമുക്ക് പെരുമാറുവാന്‍ ?

പഴയ ആദര്‍ശങ്ങള്‍

അവയുടെ അഴുകിയ മുഖം

ലോകത്തിനു കാട്ടിതന്നിട്ടെയില്ല

എന്നോണം,

പഴയ മുദ്രാവാക്യങ്ങളും തോക്കുകളും

ഇനിയും ഉയര്‍ത്താന്‍ പഴുതുണ്ട്

എന്ന മട്ടില്‍!

ഇടയ്ക്കെപ്പോഴോ

ആരൊക്കെയോ മരിച്ചു പോയി

പുതുതായി ആരോ ജനിച്ചു.

എന്റെ ജനനത്തീയതി

അല്പം കൂടി മുന്‍പായിരുന്നു എങ്കില്‍ എന്ന്

അല്പം കൂടി കഴിഞ്ഞായിരുന്നു എങ്കിലെന്നു

ആഗ്രഹിക്കാതവരാരുണ്ട് ?

യഥാര്‍ത്ഥത്തിലുള്ള സംഭവങ്ങള്‍

നടന്നപ്പോള്‍ ഞാനുണ്ടായിരുന്നില്ല,

ഞാനുണ്ടായിരുന്നപ്പോള്‍ നടന്നവ

സംഭവങ്ങളെ ആയിരുന്നില്ല ,

ഇനിയെന്തെങ്കിലും നടന്നാല്‍ തന്നെ

ഞാന്‍ അവിടെയുണ്ടാകുമെന്നു

എന്താണ് ഉറപ്പ്‌?

അതുകൊണ്ട് സമാധാനിക്കൂ,

ഒന്നും തന്നെ സംഭവിച്ചിട്ടില്ല,

ഇപ്പോള്‍ സംഭവിക്കുന്നില്ല,

നാളെ സംഭവിക്കുകയുമില്ല.

വെറുപ്പ്‌ അനുനിമിഷം

ഇരുണ്ട ഉടലുകളെ കാര്‍ന്നുതിന്നുകയും

സ്നേഹത്തെ ഉടച്ചു കളയുകയും

ആത്മ നിന്ദയെയും പരിഹാസത്തെയും

ആളിപ്പടര്‍ത്തുകയും ചെയ്യുമ്പോള്‍

നീതിയെക്കുറിച്ചു എങ്ങിനെ സംസാരിക്കാന്‍?

എവിടെയാവും ഒരു പൊതു ഇടമുണ്ടാവുക,

ഈ നിലത്തു തന്നെ അല്ലെങ്കില്‍ ,

അതിനുമടിയില്‍ അല്ലെങ്കില്‍.

ടെലിവിഷന്‍ എത്താത്ത നിഴലുകളില്‍

സഹോദരര്‍ പരസ്പരം

തേടുന്ന ഇടങ്ങളില്‍.

നിങ്ങളെന്നെ

നന്ദികെട്ടവനെന്നു വിളിക്കും-

ഞാനെങ്ങനെ നന്ദിയുള്ളവനാകും?

ഈ നശിച്ച ജീവിതത്തിനിടയില്‍,

മരണം പോലും ഉപേക്ഷിച്ചു പോയ

ഈ തുറമുഖത്ത്

നങ്കൂരം ഇട്ടിരിക്കുമ്പോള്‍.

നിഴല്‍

ബിനോയ്.പി.ജെ.

കൂടുവിട്ടു കൂട് മാറുവാനുള്ള

കലാകാരന്റെ സിദ്ധിയില്‍

ആകെ മുഴുകിപ്പോയിരുന്നത് കൊണ്ട്

താന്‍ ഏറി സ്വന്തമാക്കിയ പുതിയ ഉടലില്‍ നിന്ന്

ഒരു നിഴല്‍

ഊര്‍ന്നിറങ്ങി അപ്രത്യക്ഷമാവുന്നത്

അയാള്‍ കണ്ടതേയില്ല.

പേടമാനില്‍ നിന്ന് പേടമാന്‍

പുലിയില്‍നിന്നു പുലി

കുറുനരിയില്‍ നിന്ന് കുറുനരി അപ്രത്യക്ഷമാകുന്നതും

അവിടെ നിന്നെല്ലാം അയാളുടെ ശബ്ദം മാത്രം കേള്‍ക്കാവുന്നതും ആയപ്പോള്‍

ആ നിഴല്‍

അമൂര്‍തതയെ അഭയം പ്രാപിച്ചു.

അടുത്ത നിമിഷം അവിടെ നിന്നും

അതേ സ്വരം

മുഴങ്ങിയേക്കും എന്ന ഭയപ്പാടോടെ,

പോകാന്‍ മറ്റൊരിടമില്ലാത്ത ഒരുവന്റെ

ജാള്യതയോടെ,

ആ നിഴല്‍.