വാചക പാതകം

അടുക്കളയിരിക്കുന്നു കിഴക്കോട്ടോ പടിഞ്ഞാട്ടോ
അതിനുള്ളില്‍ ജീവിതങ്ങള്‍
ചരിഞ്ഞിട്ടോ നിവര്‍ന്ന്ിട്ടോ
തെരുതെരെ നടക്കുന്നുണ്ടിടത്തോട്ടോ വലത്തോട്ടോ
ചിരവയുണ്ടൊരുകടി
പക്കടുവന്നൊരു പിടി
കയിലു കൊണ്ടിളക്കല്
പുരുഷത്വ മിരട്ടല്
തേങ്ങയൊക്കെചിരണ്ടല്
ചീനച്ചട്ടീല്‍ വറുക്കല്
ഉള്ളിയെക്കെ തൊലിക്കല്
കണ്ണുനീര് പൊഴിക്കല്
ബിരുദങ്ങള്‍ കത്തിച്ചതിന്‍ പുകയൊക്കേ വലിക്കലു
മുളകുരണ്ടിടിക്കല്
അരിയൊക്കെ കുതുക്കല്
മിക്സിയിലരയ്ക്കല്
ഉരലിന്മേലിരിക്കല്
പഴങ്കഥയോര്‍ക്കല്
പകലെല്ലാം കത്തിത്തീരും വരെയുള്ള
നടക്കല്
പച്ചക്കറിയരിയല്
കരിമീനെ പൊരിക്കല്
കടുകൊക്കെപൊട്ടിക്കല്
മഞ്ഞളിട്ടു മയക്കല്
നെയ്യിനൊപ്പം ഉരുകല്
നെഞ്ചത്തടിക്കല്
ഇടയ്ക്കുള്ള ചൊറിച്ചില്
തമ്മില്‍തമ്മിലടിക്കല്
വഴുതനയരിയല്
വഴുക്കുള്ള വഴിയിലെ
കരുതുന്ന നടക്കല്
കോഴിയെ പിടിക്കല്
കൊട്ടയിട്ടുമൂടല്
പഴഞ്ചൊല്ലു പറയല്
പുതുതെല്ലാം മറക്കല്
പാലിന്‍കലം അടുപ്പത്തു
കാത്തിരിക്കെ കാത്തിരിക്കെ
ചുമ്മാതങ്ങു തീര്‍ന്നിടുന്നു
പാചകവാതകം.
തീയില്ല, പുകയില്ല, കരിയില്ല, ചൂടില്ല
ചുമ്മാതങ്ങു തീരുന്നു ജീവിത വാതകം
എരിവില്ല പുളിയില്ല മധുരവും തരിമ്പില്ല
എളുപ്പത്തില്‍ തിരിതാണ
വാചക പാതകം!
അടുക്കളയ്ക്കകത്തുള്ള
ജാതക പാചകം!

സുധീഷ് കോട്ടേമ്പ്രം ഉന്നയിച്ച കലാ വിപണിയുടെ പ്രശ്നങ്ങളെക്കുറിച്ചു ഒരു വിയോജന കുറിപ്പ്

കലയാകെ കമ്പോളത്തിനു വഴി പ്പെട്ടു വലിയ കുഴപ്പങ്ങള്  ചെയ്തു കൂട്ടുന്നു എന്ന ആരോപണം പ്രബലമാണ്.കലാരംഗത്തും പ്രവര്ത്തിക്കുന്നവരില്  അനാവശ്യമായ ഒരു കുറ്റ  ബോധം ജനിപ്പിക്കാനും മാത്രമേ ഇത് ഉപകരിക്കുള്ളൂ. ഗുജറാത്ത് കലാപകാലത്തു സവര്ണ്ണ ഫാസിസിസത്തിനെതിരായും മത /ലൈംഗിക ന്യുനപക്ഷങ്ങള്ക്ക്  വേണ്ടിയും ജാതിവിരുദ്ധമായും രംഗത്ത് വന്ന കലാകാരന്മാരെ അപ്പാടെ പുറംതള്ളാനും ആറ് .എസ്. എസ് പദ്ധതികളനുസരിച്ചു കലാ ലോകത്തെ മാറ്റാനും നടന്ന ശ്രമങ്ങളാണ് വാസ്തവത്തില്  കലാകാരന്മാ   ക്കെതിരായ ഈ കുരിശു യുദ്ധം .

ഇത്തരം വാദങ്ങളിലെ ഒരു പോരായ്മ ഒരു പ്രൊഫസറു   തന്റെ ശമ്പളമായി മാസം ഒരു ലക്ഷത്തിലധികം രൂപ കൈപ്പറ്റുന്നെടത്തു കലാകാരന്മാര്  നിലനില് ക്കാന്  പോലും വഴിയില്ലാത്തവരായി ചുരുങ്ങുന്നു എന്നതാണ്. ഇവര്  പോയി വല്ല അഡ്വെര് ടൈസ്‌മെന്റ് ഫിര്മിലോ സ്കൂളിലോ ഡിസൈനിങ് ഇന് സ്റ്റിറ്റിയൂട്ടിലോ ചുവരെഴുത്തിനോ പോര്ട്രയിട് പെയിന്റിംഗ് , കെട്ടിടങ്ങള് മുതലായവയുടെ പെയിന്റിംഗ് മറ്റു സര് ക്കാര്  ഉദ്യോഗങ്ങള് എന്നിവിടങ്ങളെല്ലാം തികഞ്ഞ വിധേയത്വത്തില്  വിപണിക്കായി പണിയെടുത്താലും അതിലൊന്നും ആരും ഒരു നാണക്കേടും കാണുന്നില്ല . പാരമ്പര്യമായ സ്വത്തുള്ളത് കൊണ്ട് കുറേക്കാലം വിlല് ക്കാതിരുന്നാല്  അവര് സമ്പദ് വ്യവസ്ഥയ്ക്ക് പുറത്താണെന്ന് കരുതാമോ?ഒരു ട്യൂബ് പെയിന്റിന്റെയോ ഒരു ക്യാന്വാസിന്റെയോ സ്കെച്ച് ബുക്കിന്റെയോ SCULPTURE  ചെയ്യാനുള്ള മെറ്റീരിയലിന്റെയോ വില പോലും കണക്കാക്കാതെ, അതിലുള്പ്പെടുന്ന അദ്ധ്വാനത്തിനുള്ള പ്രതിഫലം കണക്കാക്കാതെ , കലാ വിപണിയെക്കുറിച്ചു പറഞ്ഞാല്  എങ്ങിനെയാണ്.?

 കലയെ ഒരു ഭീഷണിയായികണ്ടു പിടിച്ചെടുത്തു കലാകാരന്മാരെ പീഢിപ്പിച്ച നാസികളുടെ നേതാവ് ഹിറ്റ്ലറും കെട്ടിടങ്ങള് ഉള്ള പ്രകൃതി ചിത്രങ്ങള്   വരയ്ക്കുന്ന  ഒരു ചിത്രകാരനായിരുന്നു.  ബ്രെഹ്റ്റ് 'HOUSE  PAINTER ഹിറ്റ്ലര്   എന്ന് തന്റെ കവിതയില്  പരിഹസിക്കുന്നുമുണ്ട് . ഒരധ്യാപകന്  അല്ലെ ങ്കിലെ ജേര്ണലിസ്റ് തന്റെ സാംസ്കാരിക മൂലധനം വിറ്റ് പണമുണ്ടാക്കുന്ന- അവിടെയും ശംബളം   ഏകികൃതമല്ല - സ്ഥലത്തും ഈ കുഴപ്പങ്ങളെല്ലാം നിലനില്ക്കുന്നുണ്ട്‌ .വെള്ളപ്പൊക്ക ദുരിതാശ്വാസത്തിനായി ചിത്രം വരച്ചപ്പോഴെങ്കിലും കേരളത്തില്  ഇത്രയേറെ ചിത്രകാരന്മാര്  ഉണ്ടെന്ന കാര്യം ജനശ്രദ്ധയിലെത്തിയത് നല്ലതു തന്നെ. അവരില്  കുറെ പേരെങ്കിലും ചിത്രം വരച്ചു സ്വതന്ത്രരായി കേരളത്തില്  തന്നെ ജീവിക്കണം എന്നാഗ്രഹിക്കുന്ന ഒരു വ്യക്‌തിയാനു ഞാനും . ഈ കംപൈനീന്  വേണ്ടി വന്ന മുടക്കുമുതല് എത്രയായിരുന്നു. അതെങ്ങിനെ സംഭരിച്ചു.? എത്ര  മിച്ചം പിടിക്കാനും സഹായ ധ നമായി നല് കാനും കഴിഞ്ഞു ? ഒരു സാധാരണ ക്ലാര്ക്കിന് ലഭിക്കുന്ന പ്രതിഫലമെങ്കിലും ലഭിക്കുന്ന  എത്ര കലാകാരന്മാര് കേരളത്തിലുണ്ട്. ഗുജറാത്തു കലാപത്തെ എതിര് ത്ത് രംഗത്ത് വന്ന കലാകാരന്മാരുടെ വഴിമുട്ടിക്കാന്  ആര്എസ്എസ് നടത്തിയ ശ്രമങ്ങളാണ് ഈ ആരോപണങ്ങള്ക്ക് പിന്നിലുള്ളത്. കലാകാരന്മാരെ പുറന്തള്ളിയും പീഢിപ്പിച്ചും അവരുണ്ടാക്കിയെടുക്കുന്ന ബദല് സംരംഭകത്വവും ഇതിനു പിന്നിലുണ്ട്.


കേരളത്തിലെ കാര്യം തന്നെയെടുത്താല്  വിജയകരമായി നടത്തപ്പെടുന്ന എത്ര  കൊമേര് ഷ്യല് ഗാലെറികള്   നീലവിലുണ്ട്? പേരിനുപോലും കലാവിപണി സജീവമാണെന്ന് പറയാവുന്ന അവസ്ഥയുണ്ടോ ? ഇന്നിപ്പോള് കുറച്ചു കാലം നിലനിന്നിട്ടുള്ളത് OED ആണെന്ന് തോന്നുന്നു. അവരും എത്ര മാത്രം വിപണി കണ്ടെത്തിയിട്ടുണ്ട്? സര്ക്കാര് ഒരു വര്ഷം കൊടുക്കുന്ന ഗ്രാന്റ് കൊണ്ടും മറ്റുമാണ് പലപ്പോഴും പൊതു മേഖലാ ഗാലറികളിലും ഷോകള്  നടക്കുന്നത്. അതല്ലെങ്കില് മറ്റു വരുമാന സ്രോതസ്സുകളുള്ളവര്  ഇട  നേരത്തു ചെയ്യുന്ന കലയാവും. അതൊന്നും മോശമാണെന്ന അര് ത്ഥത്തിലല്ല . പക്ഷെ കലാരംഗം ഏതോ മാഫിയയുടെ പിടിയിലാണെന്നും അതിനുള്ള മറുപടി സ്‌റ്റേറ്റ് പണം മുടക്കി നടത്തുന്ന ഷോ കള്  മാത്രമാണെന്നും പറയുന്നതിലെ യുക്തി മനസ്സിലാവുന്നില്ല. കേരളത്തിന് പുറത്തു വിപണി കണ്ടെത്തിയിട്ടുള്ള അപൂര് വ്വം കലാകാരന്മാര്  കൂടി പട്ടിണിക്കാരായാല്  കലയിലെ പ്രതിസന്ധി തീരും എന്നും കരുതാനാവില്ല. ഒരു വിപണിയിലും യഥാര്ത്ഥ മൂല്യത്തെ നിശ്ചയിക്കുന്നത് ഉല്പന്നത്തിന്റെ മികവാണെന്നു പറയാനാവാത്തിടത്തു കലാ വിപണി കലാ/രാഷ്ട്രീയ മൂല്യങ്ങളുമായി  നേര് രേഖയിലൊരു ബന്ധം സ്ഥാപിക്കും എന്ന് കരുതാനാവില്ല. ഏതുല്പ്പന്നവും വില്ക്കുന്ന കമ്പനി യുടെ പേരും വലിപ്പവുമൊക്കെ അടിസ്ഥാനമാക്കി തന്നെയാണ് നിലനില് ക്കുന്നതെന്ന് കാണാം. ആസ്വാദകര്ക്ക് ഇത് തിരിച്ചറിയാന് കഴിഞ്ഞാല്  നല്ലതു തന്നെ. ഒരു ട്യൂബ് പേന്റിന്റെയോ ഒരു ക്യാന്വാസിന്റെയോ ശില്പം  ചെയ്യാനുപയോഗിക്കുന്ന മെറ്റീരിയലിന്റെയോ വില, ഒരാള് ക്ക് സ്വന്തം ജീവസന്ഥാരണത്തിനാവശ്യമായ കൂലി ഇതെല്ലാം ഏതു കച്ചവടത്തിലും എന്നത് പോലെ ഇവിടെയും പ്രസക്തമാണ്. മാര്ക്കറ്റ് ബൂം നിലനിന്ന ചുരുങ്ങിയ കാലമൊഴിച്ചാല് ഇന്ത്യന്  കലാവിപണി വലിയ വാണിജ്യ സാധ്യതകളൊന്നും കാണിക്കുന്നില്ലെന്നു വാര്ഷിക TURNOVER പരിശോധിച്ചാല് മനസ്സിലാകും. പതിനായിരക്കണക്കിന് ചിത്രകാരന്മാര് ഉള്ള, ഓരോ വര്ഷവും നൂറു കണക്കിന് പേര് വിദ്യാഭ്യാസം കഴിഞ്ഞു പുറത്തിറങ്ങുന്ന ഒരു സ്ഥലത്തു പേരിനു പോലും സാധ്യതകള്  നിലനില് ക്കാത്തതിനൊരു കാരണം കലാ വസ്തു ഒരു എസ്തെറ്റിക് ഒബ്ജക്റ്റ് മാത്രമല്ല, എക്സ്ചേഞ്ച് ഘെയ്യപ്പെടുന്ന കമ്മോഡിറ്റി സ്റ്റാറ്റസ് കൂടി അതിനുണ്ട് എന്ന പ്രാഥമിക വസ്തുത അംഗീകരിക്കാനുള്ള വിസമ്മതമാണ്, ഇതാവട്ടെ ഒരു ഫ്യൂഡല് കല സങ്കല്പത്തില്  നിന്നും വരുന്നതാണ് ഒരു കലാകാരന്  തന്റെ ജീവിതകാലത്തു ചിത്രങ്ങള്  വില് ക്കാതെയിരുന്നാല്   അതിനര്ത്ഥം ഒന്നുകില്  അവ പിന്നീട് വില് ക്കപ്പെട്ടേക്കാം എന്നോ നശിപ്പില്ലപ്പെട്ടേക്കാം എന്നോ ഒക്കെയാണ്. പ്രഭാകരനും ചിന്നനും ഉള്പ്പെടെ പല ചിത്രകാരന്മാരുടെയും രചനകള്  സൂക്ഷിക്കാന്  സ്ഥലം പോലുമില്ലാതെ   നശിപ്പിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട് .താനും. രവി വര് മ്മ മുതല്  രാഷ്ട്രീയ കലാകാരന്മാരായി അറിയപ്പെടുന്ന പിക്കാസോ വരെ നന്നായി പ്രതിഫലം വാങ്ങിയിരുന്നു എന്നോര്ക്കണം. ലോക വിപ്ലവ കലാ സംഘടനകളില്  പ്രധാനികളായിരുന്ന മെക്സിക്കന്  മ്യൂറലിസ്റ്റുകളില് പ്രധാനിയും മെക്സിക്കന്  കമ്മ്യൂണിസ്റ് പാര്ട്ടി ജനറല്  സെക്രട്ടറി സ്ഥാനം ഉപേക്ഷിച്ചു കലാകാരനായ ആളുമായിരുന്ന ഡീഗോ റിവേറ അമേരിക്കയിലെത്തി ഫോര് ഡിനും റോക്ക്ഫെല്ലര് ക്കും വേണ്ടി കല ചെയ്തിട്ടുണ്ട്, ബെര് ടോള് ഡ് BRECHT  രാഷ്ട്രീയ വനവാസകാലത്തു ഹോളിവുഡിലാണ് അഭയം തേടിയതും, അവിടെ വച്ചദ്ദേഹം ഒരു സിനിമയെടുക്കുകയും ചെയ്തു. Mackie the knife എന്ന പ്രഖ്യാത  ഗാനം ലൂയിസ് ആമ്സ്‌ട്രോങ് എന്ന കറുത്ത ജാസ് സംഗീതജ്ഞനെ  കൊണ്ട് പാടിച്ചതിലും അമേരിക്കന്  രാഷ്ട്രീയത്തില് കറുത്തവര്ക്കു Brecht നല് കിയ പ്രാധാന്യം പ്രകടമാണ്.
കമ്പോള വിരോധം പറഞ്ഞു അവര്  പറഞ്ഞു വെക്കാന്  ശ്രമിച്ച കാര്യങ്ങളെ വിലയിരുത്തിയാലോ?  സോഷ്യല്  റിയലിസം നിര് ബന്ധമാക്കിയ കാലത്തു റഷ്യിലെ അവാങ്ഗാദ് കലാകാരന്മാരുടെ ഗതിയെന്തായി.? ലെനിനെ തന്നെ വിപ്ലവം നടത്താന്  പ്രേരിപ്പിച്ചതില്  ദാദായിസ്റ്റുകള്ക്കു പങ്കുണ്ടായിരുന്നു. മാര് ക്സും തന്റെ കാലത്തു ഡെലാക്രോ വി നെ പോലെയുള്ള ഒരു കലാകാരനായിരുന്ന  ഹോറസ് വെര്നെറ്റിനെയും മറ്റുമാണ് ഇഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്നതെന്നു ഹോബ്സ്ബൗമും(ഏജ്  ഓഫ് റിവൊല്യൂഷന്സ്) , മാര് ഗരറ്റ് എ. റോസും ( മാര്ക്സ് ലോസ്റ്റ് എസ്തെറ്റിക്) ' സൂചിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്,മാര്ക്സിന്റെ തന്നെ അഭിപ്രായത്തില് ഒരു കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് സമൂഹത്തിലെ എല്ലാ മനുഷ്യരും കലാകാരന്മാര് ആയാലും അവരൊക്കെ ചെയ്യുന്ന രചനകള് മൗലിക സ്വഭാവമുള്ളവ ആവാം. എന്നാല് വൈരുധ്യ വാദത്തിലടങ്ങിയിട്ടുള്ള എതിരാളിയോടുള്ള പകയും ഉന്മൂലന വാദവും ഈ ജനാധിപത്യമൊന്നും മാര്ക്സിസ്റ്റ് പ്രയോഗത്തില് ഇല്ലാതെയാക്കി..       .

മെക്സിക്കന്  മ്യൂറലിസ്റ്റുകള്ക്കു  ട്രോട്സ്കിയുടെ കൊലപാതകവു മായുള്ള ബന്ധവും വ്യക്തമാണ്. മയകോവ്‌സ്‌ക്കി  ആത്മഹത്യ ചെയ്യുകയും എല്  ലിസീറ്സ്‌കിയും  റോഡ്‌ഷെങ്കൊവും, സോള്ഴിനെറ്സിനും,മേയര് ഹോള് ഡും   ഉള്പ്പെടെ അനേകം കലാകാരന്മാര്  നാടുവിടുകയോ നിശ്ശബ്ദരാവുകയോ ആണ് റഷ്യയില്  സംഭവിച്ചതെങ്കില് ഹിറ്റ്ലര്  ജര്മ്മനിയില് DEGENERATE ആണെന്നാരോപിച്ചു എക്സ്പ്രെഷനിസ്റ്റുകള്  മുതല്  പിക്കാസോ വരെയുള്ളവരുടെ കല പിടിച്ചെടുത്തു ഒരു  പ്രദര്ശനം DEGENERATE ആര്ട്ട് എന്ന പേരില്  നടത്തി. ആ പ്രദര്ശനം കാണാന് പതിനായിരത്തിലധികം ആളുകളെത്തി. നാസി അനുഭാവിയായിരുന്ന EXPRESSIONIST ചിത്രകാരന് എമില് നോളഡ് പോലും മറ്റുള്ളവര്ക്കൊപ്പം  വികൃത മൂല്യങ്ങളുടെ വാക്താവായി ചിത്രീകരിക്കപ്പെട്ടു . ഇടതു വലതു തീവ്ര വാദ ഭരണകൂടങ്ങള്  കലയെ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്ന രീതി വ്യക്‌തമാണല്ലോ.
 കമ്പോളം വാസ്തവത്തില് മുതലാളിത്ത പൂര് വ കാലത്തെ നിലനിന്നിരുന്ന ക്രയ വിക്രയങ്ങളുടെ ഒരു ഘടന ആണ്. അത് നിങ്ങളുടെ  സോപ്പും  ചീ പ്പും അരിയും വസ്ത്രവും എല്ലാമായി ഉള്ളില് തന്നെയുണ്ട്, എത്ര പുറന്തള്ളാന്  ശ്രമിച്ചാലും ക്രയവിക്രയങ്ങളുടേതായ ഒരു ഘടന കൂടാതെ ഒരു സമൂഹവും നിലനിന്നിട്ടില്ല. കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് ചൈന ലോകം മുഴുവന് കമ്പോളം തേടി നടക്കുന്ന ഒരു കാലത്തു, ഇതുവരെ നിലവിലിരുന്ന സോഷ്യലിസങ്ങള്ക്കു പോലും കമ്പോളത്തെ പുറന്തള്ളാനായില്ല എന്ന വസ്തുത ഒരു സാമ്പത്തിക പാഠം ആയിരിക്കേണ്ടതാണ് .

THE JUDGES

After the appointment
Of Pilate as a Judge
Was challenged in court
The  Judges
Started thinking
About the Judgement day
And did not know
What to do
To the commandment that
"Though shall not judge!"
Having spent all their lives in judging others
What shall be their fates?
Should they be hanged
From their sur-names
Or imprisoned
In their chambers
With exquisite 'chamber pottery'
And the foul spell
Of lives spent in judgement?

പ്രവാചകന്‍റെ വഴി

മരിച്ചുപോയ ഒരു പ്രവാചകന്‍
ജീവിച്ചിരുന്ന പ്രവാചകനെക്കാള്‍
ഉപകാരിയാണെന്നു ജനങ്ങള്‍ പണ്ടേ കണ്ടെത്തിയിരുന്നു
അയാളുടെ ശവവണ്ടി വലിക്കുവാന്‍ ധാരാളം ആളുകളുണ്ടാവും
ജീവിച്ചിരുന്നപ്പോള്‍ അദ്ദേഹത്തെ കല്ലെറിഞ്ഞവര്‍ തന്നെ.
മരിച്ച ഒരു പ്രവാചകനെക്കൊണ്ട് ശല്യമില്ല
എന്നവര്‍ കരുതുന്നു
നീണ്ട പ്രസംഗങ്ങള്ില്‍ തട്ടിമൂളിക്കുവാനുള്ള വക
അദ്ദേഹത്തെക്കുറിച്ചവര്‍ കണ്ടെടുക്കും-
അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ ജീവിതവും പ്രബോധനവും
അവര്‍ക്കു സ്വീകരിക്കാനാവുകയേ ഇല്ലായിരുന്നെങ്കിലും
അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ സ്നേഹ പ്രകടനങ്ങള്‍
അവരെ ലജ്ജ കൊണ്ടു നിറയ്ക്കും
ഒരാള്‍ അനേകരെ സ്നേഹിക്കുകയോ- ഛേ!
എന്തൊരു വൃത്തികേടാണത്?
അയാളുടെ സ്വാതന്ത്ര്യം
സത്യം കണ്ടെത്താനും തുറന്നു പറയാനുമുള്ള ധൈര്യം
അക്ഷോഭ്യതയും ലാളിത്യവും
ഒന്നും അവരെ പ്രകോപിപ്പിക്കാതിരുന്നിട്ടില്ല-
കുരിശ്, യുദ്ധം, കല്ലേറ്, അധിക്ഷേപം
എല്ലാം ഒന്നാംകിട ഇടപാടുകള്‍ തന്നെ
ഏതു വിധേനയും  ഈ തലവേദന ഒന്നവസാനിപ്പിക്കണം
മാന്യന്മാര്‍ക്കിടയില്‍ ഇതൊന്നും പതിവുള്ളതല്ല
'അപകടകാരിയാണയാള്‍" അവര്‍ പരസ്പരം കുശുകുശുക്കും.
അയാളുടെ സ്നേഹം തന്നെ എത്ര അപകടകരം
അതനുവദിച്ചു കൊടുക്കാനേ ആവില്ല
മാന്യന്മാര്‍ സൂക്ഷിക്കുന്ന രഹസ്യങ്ങളെ
അയാള്‍ പുല്ലു പോലെ അവഗണിക്കുന്നു
സ്നേഹിക്കാന്‍ അയാള്‍ക്കവകാശമുണ്ട്
എന്ന മട്ടില്‍.

സത്യമറിഞ്ഞ ഒരാളിനെ ആണായാലും പെണ്ണായാലും
മരണത്തോടെയല്ലാതെ അവര്‍ തൊടുക പോലുമില്ല.
അവരുടെ സംഘടനയില്‍ ചേര്‍ത്ത്
അച്ചടക്കം പഠിപ്പിച്ച്
വിളിപ്പുറത്തെത്തുന്ന ഒരു നായയാക്കാനാണവര്‍ക്കു കൗതുകം.
ബുദ്ധന്‍ കൊട്ടാരം ഉപേക്ഷിച്ചു പോന്നു
ഒരു ശത്രുവിനെതിരേ അയാള്‍
യുദ്ധം ചെയ്തതുമില്ല
മനുഷ്യന്‍റെ പോരായ്മകളെ
അയാള്‍ മനസ്സിലാക്കി

അവരോട് സംസാരിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു
പാര്‍ശ്വനാഥന്‍ കാട്ടിലേക്കു പോയി
അവിടെയുള്ള മനുഷ്യരോടൊപ്പം കഴിഞ്ഞു
അപ്പച്ചനും ഗുരുവും അടിമ ജനതകള്‍ക്കായി
ഒരു കരുതല്‍ സൂക്ഷിച്ചു
മനുഷ്യനെ വണങ്ങാന്‍ മടിച്ചു
തുല്യത നിഷേധിച്ച മലാക്കാണ് ഇബിലീസ്
എന്ന സത്യംപറഞ്ഞ നബിക്ക്
യുദ്ധത്തെ .നേരിടേണ്ടി വന്നു
കരുതലിന്‍റെ ഒരു കപ്പല്‍
നോഹ പണി തീര്‍ത്തതു മരുഭൂമിയിലായിരുന്നു
എന്നു റൂമി പറഞ്ഞു

ശിവന്‍റെ ലൈംഗികത
കൃഷ്ണന്‍റേതു പോലെ സ്വീകാര്യമായില്ല
ശവപ്പറമ്പുകളിലൂടെ അലഞ്ഞു നടക്കുന്ന ഒരുവന്‍
സാധാരണക്കാരോടൊപ്പം കളിച്ചു നടക്കുന്നവന്‍
അയാള്‍ക്കെന്തു ലൈംഗികത?
മുനിമാര്‍ അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ ലിംഗം ഛേദിച്ചുകളഞ്ഞു
വിഷ്ണുവും ബ്രഹ്മാവും അദ്ദേഹത്തോട് യുദ്ധത്തിലേര്‍പ്പെട്ടു
കൊടുങ്ങല്ലൂരമ്മയെ പണ്ണാന്‍ കൊടിമരം പൊലുള്ള ലിംഗവുമായിറങ്ങാന്‍
ബ്രാഹ്മണര്‍ ഉദ്ബോധിപ്പിച്ചു
പെങ്ങളായ ശൂര്‍പ്പണഖയുടെ
മൂക്കും മുലയുമരിഞ്ഞിട്ടും
രാവണന്‍ രാമാദികളുമായി യുദ്ധത്തിനിറങ്ങിയില്ല
രാമന്‍ കൊട്ടാരത്തിലിരുന്ന്
ഗര്‍ഭിണിയായ ഭൂമിപുത്രിയെ കാട്ടിലേക്കയക്കുന്നു
ലവകുശന്മാരുമായി യുദ്ധം ചെയ്യുന്നു
സീത കൊട്ടാരം വിട്ട് രാവണസന്നിധിയിലേക്കോടിപ്പോയതില്‍
എന്തുണ്ടതിശയം?
ദാനശീലനായ ശിബിയുടെ മാംസം കാര്‍ന്നെടുക്കപ്പെടുന്നു
നീതിയേയും തുല്യതയെയും ഉപാസിച്ച മഹാബലിയെ ചതിച്ച്
ചവുട്ടിപ്പുറത്താക്കുന്നു
അനീതിയേയും അധികാരത്തേയും ഉപാസിക്കലാണു ധര്‍മ്മമെന്ന്
ഉദ്ഘോഷിക്കപ്പെടുന്നു.
ഹോറൂസിന്‍റെയോ നെഫര്‍റ്റിറ്റിയുടെയോ
റായുടെയോ ഐസിസിന്‍റേയോ
സരതുഷ്ട്രയുടെയോ കഥയും വിഭിന്നമല്ല

ഒരു പ്രവാചകന്‍റെ ജഢം വളരെ പ്രധാനപ്പെട്ടതാണ്
ആചാരാനുഷ്ടാനങ്ങളുടെ ഒരു ക്രമത്തെ
അതിന്മേലുറപ്പിക്കണം
പണവും അധികാരവും കൊണ്ട്
കാതലായ സത്യത്തെ കുഴിച്ചു മൂടണം
സാഹിത്യം കൊണ്ടൊരു പുകമറ ചമച്ച്
അതിനെ അടച്ചു വെക്കണം
ഇനിയാരും അതനുകരിക്കാതെയിരിക്കാന്‍
അക്കാലം കഴിഞ്ഞുപോയി
എന്നുറച്ചു പറയണം.

സത്യം അധികാരിയുടെ മൂലധനമാണ്
തെണ്ടി നടക്കുന്ന ഒരു സാധുവിന്
അതിലെന്തു കാര്യം-
"അച്ചടക്കം- അതല്ലേ എല്ലാം!!"
വലിയകെട്ടിടങ്ങളും സ്ഥാപനങ്ങളും പ്രബോധക നിരകളും അതു ജനങ്ങളെ
ഓര്‍മ്മപ്പെടുത്തുന്നു-
സ്വന്തം കാലില്‍ നിന്ന് ദൈവത്തെ കണ്ടെത്തിയ ഒരുവളെ
എങ്ങിനേയും മറിച്ചിട്ട് വ്യാജ വിഗ്രഹങ്ങളെ ഉറപ്പിക്കണം.
എന്‍റേതു മാത്രമാണ് ശരിയായ മതമോ രാഷ്ട്രീയമോ
എന്നു സ്ഥാപിക്കുവാന്‍ യുദ്ധങ്ങള്‍ക്കൊരുങ്ങണം
ഇതെല്ലാം സ്ഥാപിക്കുവാന്‍ പ്രവാചകന്‍റെ മരണത്തിന്മേലെ
ഒരസ്തിവാരമുണ്ടാക്കണം.
ഒരു വ്യാജ  വിശ്വാസി ചിലപ്പോള്‍
ഒരു ശവം തീനിയെപോലെയാകുന്നത് കുറ്റമാണോ?
മരിച്ച പ്രവാചകന്‍റെ ശവത്തില്‍ നിന്ന്
സ്വന്തം പങ്കുറപ്പിക്കുവാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നതിനപ്പുറം
ജീവനുള്ള ദൈവം അവനെ ഒന്നും പഠിപ്പിക്കുന്നില്ലെങ്കില്‍
പ്രത്യേകിച്ചും.

ഇക്കിളിയേതു മരത്തില്‍?

 വണ്ണാത്തിക്കിളിയിക്കിളിയിട്ടതു
കൊണ്ടു തളിര്‍ത്തൊരു മരമേ!ڈ

ڇവന്നിങ്ങാശു കളിച്ചു നടന്നോ
പുഞ്ചിരിതൂകും കിളിയേ!ڈ

ڇപൂവുകളൊന്നു വിടര്‍ന്നവ തോറും
പാറിനടക്കാന്‍ മോഹം!چ

څആകാശത്തിന്‍ പൂവേ നിന്നുടെ
മോഹം ഞാനുമറിഞ്ഞു!.ڈ

ڇമഞ്ഞക്കിളിയുടെ ചിറകിന്നരികിലെ
ഏറ്റം നല്ല കറുപ്പായ്
ഉപ്പന്‍കണ്ണിലുറങ്ങിയെണീല്‍ക്കും
കതിരിന്‍ കതിര്‍മണിമുത്തായ്
ഏതോ ചിരിയില്‍ നിന്നെപ്പുണരും
മോഹമരുത്തിനെയോര്‍ത്തും
തഴുകിപ്പോവും കണ്ണിന്‍ കോണിലെ
നനവിനെ മുത്തിയെടുത്തും
പൂവിന്‍ മുന്നില്‍ കൊക്കാല്‍ ചിറകാല്‍
പുളകം പകരും കുരുവീ
ജയമിഹ നിന്‍റെ വിശേഷം
പകരാന്‍ പല കുളിരുള്ളീ ദിക്കില്‍
മോഹിനിയവളെ  കാത്തൂ വീണ്ടും
കാമുകനായ പരുന്തും
കാണാതായോ നിന്നെപ്പിന്നേം?
ഞാനിനിയെവിടെ തെരയും?ڈ

ڇകുഞ്ഞിക്കളിയില്‍ പന്തുമുരുട്ടി
പോയവനെവിടെപോയീ?
ഏതുകനത്തകരത്താലവനുടെ
വഴികളടയ്ക്കാന്‍ നോക്കീ
എന്നിട്ടുമേതോകരിഷ്മകള്‍
വന്നു നിന്നെന്തേ
പറത്തുന്നു പന്തിതെങ്ങും!
കൊത്തിപ്പറക്കുവാന്‍ ഞാനുണ്ടു പായുന്നു
സ്നേഹം നിറച്ച മധുചഷകം.ڈ

മുല്ലാപ്പൂവില്‍ മധുനുകരാന്‍ വന്ന
മഞ്ഞച്ചിറകുകള്‍ പാര്‍പ്പതെങ്ങോ?
മാറിലെ രോമനികരത്തില്‍ നിന്നെയും
തേടി തിരയുന്നുണ്ടെന്‍ കൈവിരല്‍കള്‍!
നീ പൂത്ത താഴ്വരയല്ലാതെ മറ്റെന്തു
ണ്ടാശാസരിത്തിന്‍ തെളിയൊഴുക്കില്‍!ڈ

ഇക്കിളി തന്നൂ നീയും നെഞ്ചിനു
പുളകം വന്നു പുളഞ്ഞൂ ഞാന്‍
നിന്നെക്കാണാന്‍ ഞാനണയില്ലേ
ഞാണു തൊടാത്തോരന്‍പായി
ഒന്നു മുറിക്കാനല്ലാ നെഞ്ചിലെ
യമ്പുകളൊക്കെയൊഴിക്കാന്‍
ഇക്കിളിയേതെന്നറിയില്ലെങ്കിലു
മിക്കിളി തന്നൂ നീയും!ڈ

ڇമൃദുവാം ചുണ്ടിനു കാതോര്‍ത്തല്ലേ
ഞാനും കഴിവതു പെണ്ണേ!
നിന്നുടെ രാഗസരിത്തില്‍ മീനായ്
അലയുന്നോനീ ഞാനും.
ചിറകടി നെഞ്ചില്‍ പെരുകുന്നൂ
കൂടവിടെത്തന്നെ പണിയൂ!ڈ

ڇനാവിന്‍ചാമ്പത്തിരകള്‍ വന്നു
കളിപ്പതുമുണ്ടീ കാലിന്നിടകളിലവിടേം
തിരയുന്നുണ്ടു തിരക്കുകളില്ലാ
മനുജരുമുപ്പും പുളിയും
എരിവും മധുരവുമുള്ളൊരു ദിക്കില്‍
വന്നെത്തുന്നൂ ഞാനും
പുതുതായ് ചിലതുരചെയ്തിട്ടെന്നുടെ

രുചിമാറ്റൂ നീ കണ്ണേ!ڈ

ڇഅരുചികളനഭിരുചികളുമനവധിരുചികളുമുള്ളോ
രുലകത്തെന്നെ ദിക്കുകളനവധി കാട്ടുന്നോളേ
മധുരയിലുള്ളൊരു മീനാക്ഷിപ്പെണ്‍
കണ്‍കളിലുള്ളൊരു കിളിയേ!
നബിയുടെ മാറിലുറങ്ങാന്‍ വാവാ
കൊഞ്ചുംകിളിയേ നീയും!
അഗ്രണിമാരുടെ തുഞ്ചത്തഗ്രം വിട്ടുകളഞ്ഞൊരു കിളിയേ!ڈ

ڇപണ്ടേ വന്നവളാണേ നിന്നെ
നെഞ്ചിലെടുത്തവളാണേ!
മതിലുകളേറിമറിഞ്ഞും
നിന്നെ കാണെണ്ടേ ഞാന്‍ കള്ളാ!
കാളിയനാണീ കാളിന്ദീനദി
പുളകം കൊണ്ടു നിറച്ചോന്‍
അനന്തനാഗഫണങ്ങള്‍ തണലായ്
മരുവീടുന്നോനാണേ
പിന്നെയതെങ്ങിനെയൊഴിവാക്കീടും
പാര്‍ശ്വങ്ങള്‍ക്കഥിനാഥാ!
ബലിയും ബാലിയുമംബാലികകളു
മൊന്നിക്കുന്നൊരു രാവില്‍
നന്നേനീണ്ടൊരു രാവതു നിന്നെ
തന്നുവെനിക്കും പൊന്നേ!
രാവണസൂര്യന്‍ നാടോടുന്നൊരു
ചെറുകരയാണീ ദേശം!
പൂതനവന്നു മുലപ്പാലേകും
ജനതയിതെന്നുടെ ജനത!
ഇക്കിളിയേതു മരത്തിനുമരുളും
ഇക്കിളി പാറും വാനം1ڈ

ڇവണ്ണാത്തിക്കിളി നിന്‍റെ കറുപ്പിനു
ചേരുംപടിയാണേതു വെളുപ്പും
റായുടെ ചിറകടി
വാഴും വാനില്‍ റാകുന്നുണ്ടൊരു മീനും
മുള്‍മുടിയുണ്ടൊരു കുരുവിക്കൂടായ്
കുരുവികളാണതിലെങ്ങും
അസ്ഥിക്കൂടിനെ നീലഞരമ്പുകള്‍
പുണരുന്നിടമാണേതും
മാംസം വന്നു നിറഞ്ഞൂ രാഗം
രോഗവുമങ്ങു മറഞ്ഞൂ
കാത്തൂ നിന്നുടെ ജയമെന്‍ ജയമായ്
മാറും പുതുപുതു കാലം
ഇക്കിളിതന്നുടെ പൊരുളാമക്കിളി
യെപ്പൊഴുമുണ്ടെന്‍ മാറില്‍!
ശാന്തി ജഗത്തിനു നള്‍കുന്നോ
നാണെങ്ങും വാഴും നാഥന്‍!ڈ

ഗീതാരഹസ്യം

സൂചികുത്താനിടം നല്‍കാതിരുന്ന
കൗരവരെ പാണ്ഡവര്‍ യുദ്ധം ചെയ്തു
തോല്‍പ്പിച്ചത് കൃഷ്ണന്‍റെ ഉപദേശം കേട്ടാണല്ലോ-.
പ്രഖ്യാതമായ ഈ നീതിബോധം
എവിടെ നിന്നും വന്നു?
മറുപക്ഷത്തേക്കു നോക്കിയ അര്‍ജ്ജുനനുള്ള
അങ്കലാപ്പൊന്നും കൃഷ്ണനെ ബാധിച്ചതേയില്ല-
സഹോദരന്മാര്‍, പിതാമഹര്‍, ഗുരുക്കള്‍
അനന്തര തലമുറക്കാര്‍
ഇരുപക്ഷത്തു നിന്നും എത്രപേര്‍
കൊല്ലപ്പെട്ടാലാണ് ഒരു യുദ്ധം തീരുക?

കുന്തീപുത്രന്മാരില്‍ മൂത്തയാള്‍ക്കാണ് രാജ്യഭാരമെങ്കില്‍
സുയോധനന്‍ കര്‍ണ്ണനു രാജ്യഭാരം
നല്‍കി കഴിഞ്ഞതുമാണ്.
അതല്ല കര്‍ണ്ണന്‍ സൂര്യന്‍റെയോ സൂതന്‍റെയോ
പുത്രനാണെന്നാണു പരാതിയെങ്കില്‍
പാണ്ഡവരില്‍ ആരുണ്ടു പാണ്ഡുവിന്‍റെ
പുത്രനായി?
മൂത്ത ചേട്ടനെ അടിച്ചതിനകത്തു കയറ്റാതിരിക്കുന്ന
കുലമഹിമ എങ്ങിനെ കുരുകുലത്തിലെത്തി?
സ്വന്തം മകനെ സംരക്ഷിച്ചിരുന്ന കവച കുണ്ഡലങ്ങള്‍
ഊരി വാങ്ങി അവനെ കൊലയ്ക്കു കൊടുക്കുവാന്‍ കുന്തിയെ
പ്രേരിപ്പിക്കുന്നതിലെ നീതിബോധം! അഹോ കഷ്ടം!!
ജ്യേഷ്ടനായ കര്‍ണ്ണനെ ചതിച്ചു കൊല്ലുവാന്‍
അര്‍ജ്ജുനനോടാവശ്യപ്പെടുന്ന
څധര്‍മ്മ ചിന്തڈ- അത്യുദാത്തം തന്നെ!

ഭ്രാതൃഹത്യയുടെ ഹരം ഇന്ത്യന്‍ മനസ്സിനു
പകര്‍ന്നു കൊടുത്ത വൈഷ്ണവന്‍
താന്‍ ജനിച്ചു വളര്‍ന്നുവെന്നവകാശപ്പെടുന്ന
യദുകുലത്തിലും അതുതന്നെയല്ലേ ആവര്‍ത്തിച്ചത്?
സഹോദരരായ കുന്തിയുടേയും ഗാന്ധാരിയുടേയും
പുത്രന്മാര്‍ തമ്മിലുള്ള ചില്ലറവഴക്കുകള്‍ പെറുക്കിയെടുത്ത്
ഒരുയുദ്ധമുണ്ടാക്കിയാലേ കണ്ണനു സമാധാനം കൈവരൂ
എന്നുള്ളതല്ലേ യഥാര്‍ത്ഥ ഗീതാരഹസ്യം?
യുദ്ധത്തില്‍ നീതിയും ന്യായവും നോക്കാനില്ലെന്നും
ഭീഷ്മപിതാമഹനെ ശരശയ്യയില്‍ കിടത്താമെന്നുമുള്ള
രഹസ്യം അദ്ദേഹത്തിനു കുടിവെള്ളമെത്തിച്ചു
എന്ന തൊടു ന്യായം കൊണ്ടു പരിഹരിക്കയുമാവാം
ബുദ്ധന്‍റെ നാട്ടിലെ കൃഷ്ണന്‍റെ നീതി.

ഇരുളിനെ മോഷ്ടിക്കാനൊരു കള്ളന്‍

 

ഇന്നലെ രാവില്‍ പമ്മി നടന്നൂ
ഇരുളിനെ മോഷ്ടിക്കാനൊരു കള്ളന്‍
തന്ത്രമതേഴുമറിഞ്ഞവന്‍
നിത്യം മന്ത്രം കൊണ്ടു കളിപ്പോന്‍.
ദൈവം തന്നൊരിരുട്ടിനു കാവല്‍
താനൊരുവന്‍ താനെന്നു ഗണിച്ചാല്‍
കൊമ്പന്മാരുംവീഴും മുന്നില്‍
കള്ളനു കൗശലമെത്ര;കണക്കോ?
ഭീഷണി പൂണ്ട സ്വരത്തില്‍ ചൊല്ലീ:
ڇചന്ദ്രന്‍ വന്നതു കൊള്ളയടിച്ചൂ
നക്ഷത്രത്തിര മെല്ലെ നനച്ചൂ
ഇരുളിന്‍ കടലിനെ വാരിപ്പുണരാന്‍
വെയിലു വിഴുങ്ങിയ മുത്തുകള്‍ വന്നൂ
കമിതാക്കള്‍ വല കൊണ്ടു പുതച്ചൂ
വൈദ്യുതിബന്ധമറുത്തൂ
വാനില്‍ തെങ്ങു കവുങ്ങുകള്‍
കപ്പ കിഴങ്ങുകള്‍ നന്നായല്‍പം നടണംڈ

പോക്കിരിയാകാശത്തിന്‍ നീലിമയണയാന്‍
വാവൊരു കാറ്റു തൊടുത്തൂ
വന്നവനുഗ്രന്‍ കള്ളന്‍ തന്നെ
നാടുകള്‍ നാവുകള്‍ കൊള്ളയടിപ്പോന്‍
ഇരുളിനെ റാഞ്ചാന്‍ സഞ്ചിയുമായി!

ഇരുളവനകമേ കയറി പുഞ്ചിരിയോടൊരു
പാട്ടു പൊഴിച്ചൂ:
ڇമണ്ടച്ചാരേ മൊട്ടത്തലയാ
നിന്‍ മുടി പോലെ കറുത്തൊരു രാത്രിയെ
പോക്കു വരത്തു നടത്തിയെടുക്കാന്‍
പഞ്ചായത്തില്‍ പോണോ നീയ്?چ
ആകെത്തുളവീണാകാശത്തിനു
ചന്ദ്രനുമെലികള്‍ കരണ്ടൂ
പൊള്ളും പകലിന്‍ ചായക്കോപ്പയില്‍
നീട്ടിയൊഴിച്ചോരിരുളിനു
കട്ടന്‍കാപ്പി രുചിച്ചൂ-
കള്ളനു താവളമില്ല, കറുത്തൊരു സൂര്യന്‍
വാരിയെടുത്തു നിഴലില്‍ നിറച്ചതൊഴിച്ചാല്‍
ഇരുണ്ട സൂര്യനെ മോഷ്ടിക്കാനൊരു
കള്ളന്‍ പിറന്നതുമില്ലാ
വെള്ളച്ചായത്തൊട്ടിയുമായിട്ടാ

കാശത്തിനു ചായം പൂശാന്‍

ആരിതു നില്‍പതു നോക്കൂ

കുതറീ കള്ളന്‍, കൊക്കുകള്‍ കൊക്കുമുരസ്സീ.

മലമേലേറിയ മേഘങ്ങള്‍ക്കു പുറത്തു വെളുപ്പു പുരട്ടാന്‍

കുതറീ കള്ളന്‍, കൊക്കുകള്‍ കൊക്കുമുരസ്സീ.

                                   

രാത്രാകളിനിയും വരുമല്ലോ
ഞാന്‍ തോറ്റെന്നാരു പറഞ്ഞൂ?

കാറ്റിലിരുട്ടിന്‍ ഗന്ധം പൂണ്ടൂ
കാണായീ ചിലതപ്പോള്‍
വെയിലേറ്റേറ്റം കറുത്തോരുടലായ്
ബുദ്ധന്‍ നില്പതു കണ്ടൂ
ڇനീയീ രാവിനെ റാഞ്ചാന്‍ ചിറകുകള്‍
തേടിനടന്നൂ ചുറ്റും
ക്ഷീണിച്ചങ്ങു മയങ്ങും കിളികളെ,
മാനിനെ, മീനിനെ
ചാടിപ്പോകും മുയലിനെ നോക്കി
ഞെക്കുവിളക്കുതെളിച്ചുനടപ്പവര്‍
ചിറകുകള്‍ തട്ടിയൊടിച്ചീ രാവിനെ
സഞ്ചിയിലാക്കാന്‍ വെമ്പീ
കാഞ്ചിയില്‍ വിരലു പതിച്ചവര്‍
കാമത്തിന്‍ പരകോടിപ്പിരിവുകള്‍
പണ്ടേ വശമായുള്ളോര്‍
തൊപ്പിയണിഞ്ഞൊരു പട്ടാളക്കാര്‍
പര്‍വ്വതഗര്‍വ്വുകളുള്ളോര്‍
അതിരുകള്‍ തീര്‍ക്കാനാഞ്ഞൂچ

രാവിനെവട്ടം ചുറ്റിച്ചല്‍പം നേരം പോക്കും
കതിരവനപ്പോള്‍ പൊട്ടിയുണര്‍ന്നത്യുച്ചം നിന്നുചിരിച്ചൂ:
മതിലുകള്‍ ലോകം മുഴുക്കെ നിരത്തീ
സൈന്യമിതെത്ര നടന്നൂ
എന്നിട്ടും പടിവാതില്‍കടന്നിങ്ങകമേ പുക്കു
മിരുട്ടില്‍ കണ്ണുതെളിഞ്ഞവരകമേ ദീപം
തെളിഞ്ഞുനില്‍ക്കും മനുജര്‍
ചിരിയോടോതീ:
പൊന്നേ നിന്നെവേണം രാത്രിയില്‍
ഒന്നിച്ചൊന്നു മയങ്ങാന്‍
കണ്ണിലിരുട്ടുകയറ്റും വെയിലിനെ
യാറ്റും തണലുകളല്ലോ
വേര്‍പ്പുമിരുട്ടും ചേര്‍ന്നതിവേഗം
കത്തും മലകളെ മുക്കിയൊതുക്കീ
സാന്ത്വനമേകീ ചുറ്റും.

ഇരുളിനെ റാഞ്ചാന്‍ തഞ്ചം നോക്കിയ
കള്ളന്‍ നിന്നു പരുങ്ങീ
സഞ്ചിയിലിരുളിന്‍ പൂക്കുലയൊന്നു
പറിച്ചതിവേഗം മണ്ടീ
ഇല്ലീയിരുളില്‍ കണ്ണുതെളിഞ്ഞൊരു മനുജര്‍ക്കെന്നെ ഭയവും
കല്ലുകള്‍ പോലും പിളരുന്നൂ
പകലറിവുകള്‍ രാത്രിയു
മൊരുപോല്‍ വേണമവയ്ക്കും
കാലം മറ്റൊന്നാണിതു
കലികള്‍ പലതുമൊടുങ്ങീ
കലിപൂണ്ടെങ്ങും സാമ്രാജ്യങ്ങള്‍
തീര്‍ത്തു നടന്നവരെല്ലാം
വാതിലുതേടാതകമേ വന്നോരിരുളില്‍
മുങ്ങി മരിച്ചൂ പോലും!.
പുലരിക്കള്ളു രുചിച്ചൊരു കുരുവികള്‍
ചാമ്പക്കൊമ്പിനു ചുറ്റും കൂടി
ഇലകളിലിഴുകിച്ചേര്‍ന്നോരിരുളിനെ
മൊത്തിയെടുത്തു പറന്നൂ.
എവിടെപ്പോയീ കള്ളന്‍?
വന്നൊരു പോലീസായതുതന്നേ!

സഭാരാജ് പശയും....

ചെറു ജീവിതങ്ങളിലെ
എളിയകുറ്റങ്ങളില്‍ പുതഞ്ഞ്
ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ടവരും
ചിലപ്പോള്‍ കുറ്റവാളികളുമായ
അപരരുടെ പ്രവാചകനായിരുന്നു നീ.
പൊയ്കയില്‍ നിന്നകന്ന്
വെറുപ്പും ഭയവും മേഞ്ഞു നടന്നിരുന്ന ഇടങ്ങളില്‍
നീ നിന്‍റെ ഇടമുണ്ടാക്കി
കൂടുതല്‍ ഓരം ചേര്‍ന്ന്
മനുഷ്യനെ പിടിക്കുന്നവനായ മറ്റൊരു മുക്കുവന്‍.
രാഷ്ട്രത്തിന്‍റെ തലമൂത്ത പാതകങ്ങള്‍ക്കു കീഴില്‍
ചെറു മനുഷ്യരുടെ അതിജീവനത്തിനായുള്ള
ചെറു പാതകങ്ങളിലും ഒളിവു ജീവിതങ്ങളിലും
മുക്കട ഒരിടത്താവളം.

ഉപയോഗിക്കപ്പെട്ടു പോയവരോ
അറിയാതെ കുടുങ്ങിയവരോ
വഴിയടഞ്ഞു പോയവരോ ഒക്കെ ഇണചേരുന്ന ഇടം
യുദ്ധക്കൊതി മൂത്ത
സ്ഥാപനങ്ങളും മീമാംസകളും രാഷ്ട്രാധികാരവും
ചുടുചോരയ്ക്കു മീതെ വെളുപ്പണിഞ്ഞു നിന്നേടത്ത്
ചെറുത്തും ഒഴിവുകണ്ടും നിലനിന്നുപോന്ന
ഇരുണ്ടസൂര്യന്‍റെ ചക്രവാളത്തെ
അതോര്‍മ്മിപ്പിച്ചു.

അധികാരത്തിന്‍റെ ശരിതെറ്റുകള്‍ക്കപ്പുറത്ത്
ദൈവത്തിനൊരു വഴിയുണ്ടെന്ന വെളിച്ചവുമായി സഭാരാജ്
എന്ന മനുഷ്യന്‍
പകല്‍ മാന്യരും നാട്ടധികാരികളുമായ
ആളുകള്‍ക്കിടയില്‍
അല്‍പം മര്യാദവിട്ട ഒരു വഴി തെളിച്ചിട്ടു
വഴിനടപ്പു നിരോധിക്കപ്പെട്ടവരുടേതു തന്നെയായ ഒരു വഴി
വേഷഭൂഷകളും അങ്ക വാലുമുള്ള ഒരു വഴി.
ڇസഭാരാജ് പശയും.....

കാക്കത്തൊള്ളായിരം

ബിനോയ്.പിജെ

കാക്കത്തൊള്ളായിരം കാക്കകള്‍
വന്നിട്ടു ഞങ്ങള്‍ക്കറിവീലീയക്കമെന്നാകിലും
കൊക്കുകള്‍ കൊണ്ടു പരസ്പരമുരുമ്മിയും
വൈദ്യുതക്കമ്പിയില്‍ വരിയായിരുന്നും
അക്കങ്ങളില്‍ ഞങ്ങള്‍ക്കുള്ളോരിടം തന്നെ
ശൂന്യതയ്ക്കെന്നുമിരിപ്പിടം കൂടിയും
പൂജ്യമല്ലാത്തതാം പൂജനീയസ്ഥലം
നീക്കിവെച്ചിട്ടുണ്ടു ഞങ്ങള്‍ക്കു മാത്രമായ്
മാനുഷ ബുദ്ധിയില്‍ വൈപരീത്യങ്ങളെ
എന്നുമൊളിപ്പിച്ചു വെക്കുമാ പാഴ്നിലം
കാക്കയ്ക്കതില്‍ കാര്യമൊന്നുമില്ലെങ്കിലും
പുച്ഛം, പരിഹാസം, അപരനിന്ദ
യിവ ഒത്തു മേളിക്കുമിടങ്ങളെ സ്വര്‍ഗ്ഗമായ്
തോന്നിക്കുമാളുകള്‍ ഒത്തു കളിക്കുന്ന മേളസ്ഥലങ്ങളില്‍
കൂടിനിന്നവര്‍ തട്ടിമൂളിക്കുന്ന
പാഴ് വാക്കു വേദമായ് വാഴ്ത്തപ്പെടുന്നേടം.
പൂജ്യത്തിനും മൂല്യമുണ്ടു
മറ്റൊന്നുമായ്ചേര്‍ന്നു നില്‍ക്കുമ്പോള്‍
څശൂന്യതകൂടിയും ശൂന്യമാക്കുന്നിവര്‍چ
ആഢ്യതകൊണ്ടു മൂഢമായ് തീര്‍ന്നൊരാ
ബുദ്ധിയില്‍ പത്തു പുത്തനുദിക്കുവാന്‍
വായകീറി വിളിക്കുന്നു ഞങ്ങളും
മൂല്യനിര്‍ണ്ണയമസാധ്യമായിരിക്കുന്ന
കാക്കത്തൊള്ളായിരം എന്നു നീയെണ്ണുമീ
യക്കമിങ്ങനെ കണ്ടെടുത്തീടുമ്പോള്‍!

പകല്‍ ചുരത്തുമിരുണ്ട നിഴലുകള്‍

പകലിനോടല്പം രഹസ്യഭാഷണം
ചെയ്യുവാനാവുന്നു രാത്രിയില്‍
പിറന്നോരു കുട്ടിക്ക്.
സൂര്യനില്‍ കൂടിയും പുതുതൊന്നുദിക്കുന്ന
കട്ടിക്കറുപ്പില്‍ നിഴലുണ്ട് നീളുന്നു
സന്ധ്യകള്‍ നമ്മെ നീട്ടിനീട്ടിപ്പോകും നേരത്തും
വന്ധ്യമാം പകലിനെ വീണ്ടും നീണ്ടും കറക്കുന്നു
നിന്‍റെ പാലല്‍പം ചുരത്തിയില്ലെങ്കിലോ
മാടേ നിന്‍ അകിടിന്‍ വിരലുകള്‍
ഞന്‍് മുറിച്ചു കോവലില്‍ ചേര്‍ത്തിടും.
ലോകത്തെ നന്നേ തഴഞ്ഞും നീന്തി തുഴഞ്ഞും
നമ്മളെ നോക്കുന്ന കാലമേ
ഇടുപ്പില്‍ കൈവെച്ചു പുഞ്ചിരി തൂകുന്ന
പെണ്ണിനെ പാടേ മറന്നോ?
കാലിലെന്തോ തടഞ്ഞ നാട്യത്തിലെ
ചിത്രകൗതുകം ഉള്ളില്‍ കളിക്കവേ
ഞാനീ വെയില്‍ കുടിച്ചെന്‍റ
ദാഹങ്ങള്‍ തീര്‍ക്കാനൊരുങ്ങട്ടെ
നമ്മള്‍വീണ്ടും കാണുമ്പോഴും
വിട്ടു പോകാത്തോരപരിചിതത്വമേ
ചായ്ക്കോപ്പയില്‍ ചൂടിനൊപ്പം
നീ മോന്തിയുള്ളൂ.
പുതിയ പൂക്കള്‍ വിടരുമാകാശമേ
അതിരുകാക്കുന്ന കള്ള പ്രഭുക്കളെ
ഒന്നു വെട്ടിച്ചു കണ്ണുകള്‍ കോര്‍ത്തു നാം.

ഓര്‍മ്മയാണിന്നു പാല്‍ക്കലം നക്കുന്ന
തെങ്കിലും വേനല്‍ ആരോടോ മന്ത്രിച്ചു
പോയ മാമഴ തട്ടിയുരുട്ടാത്ത ജീവിതങ്ങള്‍
തുലോം കുറവെങ്കിലും
മാമലകളെ കൂടിയും മാറ്റുന്ന
കുത്തൊഴുക്കു പോയ്മറഞ്ഞപ്പൊഴീ
തിളങ്ങും കറുപ്പിലുദിച്ചോരു സൂര്യനെ
ഏറ്റുവാങ്ങും നിഴലിന്‍ കിളികളോ
വായ് പിളര്‍ത്തുന്നു നിന്‍റെ മുലകളില്‍
നീരുവീഴ്ത്തുന്ന പാലിനെമോന്തുവാന്‍.
ആകാശം വെള്ളമേഘ സമ്പുഷ്ടം
ചുരത്തുന്നോരകിടുമമ്മയും കാണാതിരിക്കുമോ
നിന്‍റെ കാലില്‍ തടയുമാകാശങ്ങള്‍
നീലവാനിനെ കൊത്തിത്തുരക്കുന്ന
കൊക്കുമായൊരു പൈങ്കിളി പാടുന്നു:
മോഹമേ നിന്‍റെ നീര്‍ച്ചാലില്‍ ഞാന്‍ മുങ്ങുന്നു
കൈപിടിക്കുവാന്‍ കാറ്റു പോലും മടിക്കുന്ന ദിക്കിലും
മുങ്ങി നിവരുമ്പൊഴെങ്ങു നിന്നോ വന്ന
തീരാത്തശോകമെന്നെ
തളിര്‍കൊണ്ടു മൂടുന്നു.

A WALKER IN THE CITY.

           

I walked up and down

These city streets

Where the gates opened selectively

And you need passports

And visas that your skin or attire

Would provide

You do not own a surname

And Public art is all about pedigrees

And surnames that make things

Politically correct

And which you could not possess

A man of the streets

Shabby or drunk

Or keeping bad company.

 

Sometimes you sit beside

Bilgraami at the door

Of the Ghalib library

An old man with a green cloth

On his knees

Someone who had been in Mumbai

And now sleeps in a public shelter

After the movies had left him in God’s hands

A man who silently impresses

And is one to count on.

The street to the Durgah is at times crowded

Folks selling flowers

Believers from all corners

Remembering the prophet

And the hard times that they live in.

The couple at the street end

Offering you a smoke

You miss her

And the gentle presence

Some times in the yard of a monument

Nizamudeen is a song that draws in and enlivens

Just next to the opium eater

His eyes to the lord a beacon

Words waving in the wind

Where shaheen falcons

Circle and come to roost.

 

You have coffee

Exchange a few words

And sketch the portrait of a pilgrim from Lucknow

(the 'Luck' here is in the present)

Another from Bhopal or Orissa

Whiling away their time

In anticipation and penitence.

 

I meet with Illias with his broad smile

And helping hand

You wander about

A drawing is what you want to do

A place to sit and scribble

Looking for a park or bench

And some unobtrusive company.

The ‘saat patha’ trees are laughingly polite

Their Yakshis may have fallen asleep

After a heavy night.

 

 

You wander towards death

Resting in the cemeteries

In the night

Sketching the scattered darkness

Where the dead have found rest

The souls silently observing

A wayfarer of curious thoughts.

What does it mean to sleep

Under the stars?

 

They had dates to sell

Scents or surumai to line your eyes

Little trinklets of every kind

Books or tea

I sit down in tea shop

And takes in a nice view

The lady there is helpful

My snobbery and intrusiveness

May have disturbed

Someone else

Sometimes friends grow scarce

And politely distant

And I return to where I stay

With my friend

The Metro leads you there

But you have to take the correct entrance.

 

 

   

Jaggu. Jayasankar , Lokesh. Kaushal ,Shankar or Levin

Pays a visit to Sreedevi , Shabeer,Sudheesh, Anpu ,Vidya

(The names are many)

or Parul at their places

Working with adversities

Or for the friendly drink at another’s.

 

At Qutub minar the Ashokan pillar

And a memorial that signifies the unseen presence

In grand style and a friendly companion

Dancing her way in and disappears thereafter.

The doors to the close friends room

Remain closed- I don’t want to interpret it

Such is a wanderers fate.

The servant woman with her scars of deep burns

The fruit-seller looking  hopefully

The rickshaw walah to whom 

For no reason

A friend is rude and irreverent

And the wine shop at the end of the trip.

 

I take two sweetened Afghani nans for dinner

A soft and cheap affair, refreshing

And the smile of the seller that remains with you

As he hands over the stuff.

 

I have walked this city

Up and down

With  empty pockets

That were yet so full

 And a healthy walk

Easing the pain of being.